Τουλάχιστον 10 μέτωπα πρέπει να αντιμετωπίσουν η κυβέρνηση και οι δανειστές μέσα στο επόμενο -ιδιαίτερα υψηλής δυσκολίας και θολών σημείων τρίμηνο- για να υπάρξει μια συνολική συμφωνία στο Eurogroup της 21ης Ιουνίου και έτσι να ολοκληρωθεί "ομαλά" το 3ο μνημόνιο.
Δηλαδή για να οδηγηθεί η χώρα σε μία (αυστηρή μεν) μετα-μνημονιακή εποπτεία, αλλά με παρεμβάσεις για το χρέος, με "κάβα" διαθεσίμων στα κρατικά ταμεία, με πρόσβαση στις αγορές και χωρίς νέα δημοσιονομικά μέτρα (σ.σ. δηλαδή χωρίς την εφαρμογή της περικοπής του αφορολόγητου από το 2019 μαζί με την περικοπή των συντάξεων και μάλιστα δίχως καν τα αντίμετρα της μείωσης ΕΝΦΙΑ, συντελεστών φορολογίας εισοδήματος και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης).
Από τη μία πλευρά οι θεσμοί πετούν την "μπάλα" στην Αθήνα για την "εφαρμογή" των 88 προαπαιτούμενων σε... 98 ημέρες ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο. Περιμένουν επίσης (πριν το Πάσχα) το Σχέδιο Τσακαλώτου για την επόμενη ημέρα αλλά και τα κρίσιμα στοιχεία για τις τράπεζες, το ΑΕΠ και τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Εντός των δανειστών κλιμακώνεται η "κόντρα" των Βρυξελλών με το ΔΝΤ που εμμένει στην θέση του, έχουν αρχίσει να εκφράζονται οι αντιστάσεις της Γερμανίας σε παρεμβάσεις στο χρέος, ενώ ανησυχία προκαλούν οι "εξωγενείς" παράγοντες (των αγορών και της γεωπολιτικής έντασης πέριξ της Ελλάδας) που δημιουργούν κινδύνους ανατροπής του σχεδίου.
Και ανάλογα με την έκβαση των παραπάνω μετώπων θα πρέπει να ξεπεραστούν τα προβλήματα που οδηγούν στις αποφάσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους, για την χρήση του υπολοίπου του δανείου του ESM και για την επιστροφή των κερδών ομολόγων, για το "γαλλικό κλειδί" αλλά και για την μετα-μνημονιακή εποπτεία.
Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν έως τις 21 Ιουνίου που συνεδριάζει το Eurogroup για τη συνολική συμφωνία που θα κληθούν να επικυρώσουν κράτη-μέλη και θεσμοί...
1. Προαπαιτούμενα 4ης Αξιολόγησης. Απαιτείται η εφαρμογή των περισσότερων από τα 88 προαπαιτούμενα έως το Μάιο για να επιτευχθεί "τεχνική συμφωνία". Είναι πάρα πολύ σημαντικός ο χρόνος γιατί μετά από αυτή την πολιτική συμφωνία θα μπορούν να απελευθερωθούν οι πολιτικές συζητήσεις. Χθες, ο Επίτροπος για Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Πιερ Μοσκοβισί ήταν ξεκάθαρος μιλώντας σε Σεμινάριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες λέγοντας ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο τις επόμενες... 98 ημέρες που απομένουν για να επιτευχθεί συμφωνία έως την 21η Ιουνίου.
Πέρα από τα μέτρα και τα αντίμετρα (δηλαδή τη μείωση ή όχι του αφορολόγητου που θα αργήσει να κλειδώσει λόγω ΔΝΤ), οι θεσμοί βλέπουν ως μεγάλα αγκάθια την αγορά ενέργειας και τις ιδιωτικοποιήσεις, τις νέες αντικειμενικές αλλά και την στελέχωση του Δημοσίου.
2. Εθνικό Σχέδιο. Αποστολή πριν το Πάσχα του Εθνικού Σχεδίου με το οποίο η Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβει την "ιδιοκτησία" των μεταρρυθμίσεων. Θα ποσοτικοποιηθούν οι επιπτώσεις στο ΑΕΠ από την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων και θα τεθεί σε διαπραγμάτευση με τους θεσμούς αποτελώντας το όχημα για το "Ευρωπαϊκό Εξάμηνο".
3. Τράπεζες, πρωτογενές πλεόνασμα και ΑΕΠ. Κοινοποίηση από την ΕΛΣΤΑΤ στο τέλος Μαρτίου των στοιχείων για τα δημοσιονομικά του 2017 (θα πιστοποιηθούν στις 23 Απριλίου από την Eurostat) με την προσωρινή πρόβλεψη να είναι για πρωτογενές πλεόνασμα περί το 3,5% του ΑΕΠ το 2017 πολύ πάνω από τον στόχο. Το ΑΕΠ του α' τριμήνου έχει προγραμματιστεί να ανακοινωθεί στις 4 Ιουνίου από την ΕΛΣΤΑΤ. Στις 5 Μαΐου αναμένεται να φανεί αν θα υπάρχουν ή όχι κεφαλαιακές ανάγκες και έτσι αν η Ελλάδα χρειάζεται επιπλέον χρηματοδότηση από τον ESM βάζοντας το πρώτο "λιθαράκι" για την επόμενη ημέρα...
4. Θέση ΔΝΤ. Το ΔΝΤ θα πρέπει να λάβει 2 αποφάσεις. Η πρώτη αφορά την υπεραξιολόγηση που θα ολοκληρωθεί το Μάιο-Ιούνιο και την εφαρμογή ή όχι του μειωμένου αφορολόγητου από το 2019 χωρίς μάλιστα τα αντίμετρα. Η δεύτερη αφορά στο αν θα ενσωματωθεί στο ελληνικό πρόγραμμα τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο, δηλαδή θα ενεργοποιήσει το δικό του πρόγραμμα λίγο πριν τη λήξη του.
5. Θέση Γερμανίας. Η καθυστέρηση δημιουργίας κυβέρνησης έχει ήδη προκαλέσει χρονοκαθυστέρηση, αναφέρουν πηγές της διαπραγμάτευσης. Και πλέον αναμένεται να φανεί πώς θα ξεδιπλωθούν οι θέσεις/προθέσεις παρεμβάσεων στο χρέος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Γερμανία επιμένει στην απαίτηση για τη διασφάλιση της μεταρρυθμιστικής ατζέντας με την "εγγύηση” αφενός της δημοσιονομικής πειθαρχίας και αφετέρου των ιδιωτικοποιήσεων στις οποίες δίνει ιδιαίτερο βάρος.
6. Αποφάσεις για βιωσιμότητα χρέους. Θα καταρτιστούν 2 εκθέσεις βιωσιμότητας, μία από το ΔΝΤ και μία από την ευρωπαϊκή πλευρά. Και το ζήτημα είναι πως θα "κλειδώσουν" με μεγάλο άγνωστο "Χ" την πλευρά του ΔΝΤ που προς το παρόν όπως όλα δείχνουν εμμένει στις εκτιμήσεις του για χαμηλότερο ΑΕΠ (και έτσι υψηλότερες ανάγκες ή για παρεμβάσεις στο χρέος που δεν δέχεται η Γερμανία ή για πιο πολλά δημοσιονομικά μέτρα). Στις εκτιμήσεις θα ενταχθούν και τα μελλοντικά έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, τα στοιχεία για την πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων, αλλά και το αποτέλεσμα του εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου (πχ πόσο πρόσθετο ΑΕΠ θα φέρει η ολοκλήρωση του Κτηματολογίου ή άλλων μεταρρυθμίσεων).
7. Χρήση υπολοίπου δανείου και επιστροφή κερδών ομολόγων. Όταν οριστικοποιηθεί η εκτίμηση για το αν χρειάζονται παρεμβάσεις στο χρέος και πόσες είναι αυτές θα τεθούν επί τάπητος τα... λεφτά και οι επιλογές παρεμβάσεων που συζητούνται σε τεχνικό επίπεδο. Πρέπει να αποφασιστεί η χρήση των 27,4 δισ. ευρώ του δανείου του ESM (που προς το παρόν δεν έχουν ενταχθεί σε κάποιο πακέτο δόσεων) και η επιστροφή των κερδών ομολόγων 5 δισ. ευρώ (SNP-ANFAs).
Η πρώτη συζήτηση έχει οριστεί για το Eurogroup του Απριλίου αλλά οι αποφάσεις θα ληφθούν τον Ιούνιο. Το πλαίσιο που διαμορφώνεται για τις αποφάσεις για το χρέος δεν πρέπει να ξεφύγει από τις αποφάσεις του ΔΝΤ του Ιουνίου του 2017.
Η βιωσιμότητα του χρέους θα συν-καθοριστεί από την πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων αλλά και από τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων και εκτιμάται ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα μπορεί να αυξήσουν από τα 32,5 έτη έως 47,5 έτη τη μέση διάρκεια του χρέους.
Οι θεσμοί εξέφρασαν την πρόθεση χρήσης πόρων για την πρόωρη αποπληρωμή του δανείου του ΔΝΤ (που έχει υψηλά επιτόκια) ή για άλλες παρεμβάσεις. Κάποιες από αυτές (όπως και η επιστροφή των κερδών από SNP-ANFAs) σχεδιάζεται να γίνουν τμηματικά συνδεδεμένες με τις νέες "αιρεσιμότητες" της αυξημένης εποπτείας.
8. Γαλλικό κλειδί. Ο μηχανισμός σύνδεσης των παρεμβάσεων στο χρέος με το ΑΕΠ εκτιμάται ότι ακόμη είναι σε πρώιμο στάδιο. Αναζητείται αν η πρόβλεψη του "γαλλικού κλειδιού" θα είναι έτους, 5ετίας ή 10ετίας και πόση θα είναι η ελαστικότητα. Προς το παρόν περιλαμβάνει και το "αρνητικό" σκέλος των χαμηλότερων παρεμβάσεων αν υπάρξει ταχύτερη ανάπτυξη. Θα συνδεθεί τον Ιούνιο και με τις "αιρεσιμότητες" εφαρμογής των μνημονίου στην τελική πολιτική διαπραγμάτευση.
9. Μεταμνημονιακή Εποπτεία. Το βασικό σενάριο προς το παρόν είναι κάτι παραπάνω (άγνωστο ακόμη πόσο) από μία κλασική μετα-μνημονιακή εποπτεία, ακόμη και αν δεν υπάρξει ελάφρυνση χρέους, αφού, όπως αναφέρουν οι Βρυξέλλες, στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχουν κίνδυνοι εφαρμογής. Αλλά αν λάβει ελάφρυνση χρέους θα υπάρχει η ανάγκη για πολύ αυστηρότερη επιτήρηση (δηλαδή αιρεσιμότητες συνδεδεμένες με την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και διατήρηση δεσμεύσεων αλλά και με την πορεία του ΑΕΠ).
Το σενάριο για μία προληπτική πιστοληπτική γραμμή δεν θεωρείται το "βασικό" αφού υπολογίζουν σε μαξιλάρι διαθεσίμων 20 δισ. ευρώ και δεν θέλουν να χαλάσει το κλίμα με την αίσθηση ότι η Ελλάδα μπαίνει σε ένα νέο πρόγραμμα. Αλλά κανείς δεν το αποκλείει ειδικά αν οι αγορές "αγριέψουν".
10. Διεθνείς/γεωπολιτικές εξελίξεις. Ανησυχία υπάρχει στις Βρυξέλλες για τους εξωτερικούς κινδύνους που συνδέονται με το ότι δεν είναι βέβαιο πως θα είναι οι αγορές τους επόμενους μήνες, για να εξελιχθεί η απόπειρα εκδόσεων ομολόγων. Η γεωπολιτική αστάθεια έχει αρχίσει να δημιουργεί επίσης έντονες ανησυχίες. Και έτσι οι δύο αυτοί παράγοντες όπως θα έχουν διαμορφωθεί τον Μάιο-Ιούνιο θα συνδράμουν στο ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για την Ελλάδα.
Δηλαδή για να οδηγηθεί η χώρα σε μία (αυστηρή μεν) μετα-μνημονιακή εποπτεία, αλλά με παρεμβάσεις για το χρέος, με "κάβα" διαθεσίμων στα κρατικά ταμεία, με πρόσβαση στις αγορές και χωρίς νέα δημοσιονομικά μέτρα (σ.σ. δηλαδή χωρίς την εφαρμογή της περικοπής του αφορολόγητου από το 2019 μαζί με την περικοπή των συντάξεων και μάλιστα δίχως καν τα αντίμετρα της μείωσης ΕΝΦΙΑ, συντελεστών φορολογίας εισοδήματος και ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης).
Από τη μία πλευρά οι θεσμοί πετούν την "μπάλα" στην Αθήνα για την "εφαρμογή" των 88 προαπαιτούμενων σε... 98 ημέρες ξεκαθαρίζοντας ότι δεν υπάρχει ούτε λεπτό για χάσιμο. Περιμένουν επίσης (πριν το Πάσχα) το Σχέδιο Τσακαλώτου για την επόμενη ημέρα αλλά και τα κρίσιμα στοιχεία για τις τράπεζες, το ΑΕΠ και τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Εντός των δανειστών κλιμακώνεται η "κόντρα" των Βρυξελλών με το ΔΝΤ που εμμένει στην θέση του, έχουν αρχίσει να εκφράζονται οι αντιστάσεις της Γερμανίας σε παρεμβάσεις στο χρέος, ενώ ανησυχία προκαλούν οι "εξωγενείς" παράγοντες (των αγορών και της γεωπολιτικής έντασης πέριξ της Ελλάδας) που δημιουργούν κινδύνους ανατροπής του σχεδίου.
Και ανάλογα με την έκβαση των παραπάνω μετώπων θα πρέπει να ξεπεραστούν τα προβλήματα που οδηγούν στις αποφάσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους, για την χρήση του υπολοίπου του δανείου του ESM και για την επιστροφή των κερδών ομολόγων, για το "γαλλικό κλειδί" αλλά και για την μετα-μνημονιακή εποπτεία.
Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν έως τις 21 Ιουνίου που συνεδριάζει το Eurogroup για τη συνολική συμφωνία που θα κληθούν να επικυρώσουν κράτη-μέλη και θεσμοί...
1. Προαπαιτούμενα 4ης Αξιολόγησης. Απαιτείται η εφαρμογή των περισσότερων από τα 88 προαπαιτούμενα έως το Μάιο για να επιτευχθεί "τεχνική συμφωνία". Είναι πάρα πολύ σημαντικός ο χρόνος γιατί μετά από αυτή την πολιτική συμφωνία θα μπορούν να απελευθερωθούν οι πολιτικές συζητήσεις. Χθες, ο Επίτροπος για Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Πιερ Μοσκοβισί ήταν ξεκάθαρος μιλώντας σε Σεμινάριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες λέγοντας ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο τις επόμενες... 98 ημέρες που απομένουν για να επιτευχθεί συμφωνία έως την 21η Ιουνίου.
Πέρα από τα μέτρα και τα αντίμετρα (δηλαδή τη μείωση ή όχι του αφορολόγητου που θα αργήσει να κλειδώσει λόγω ΔΝΤ), οι θεσμοί βλέπουν ως μεγάλα αγκάθια την αγορά ενέργειας και τις ιδιωτικοποιήσεις, τις νέες αντικειμενικές αλλά και την στελέχωση του Δημοσίου.
2. Εθνικό Σχέδιο. Αποστολή πριν το Πάσχα του Εθνικού Σχεδίου με το οποίο η Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβει την "ιδιοκτησία" των μεταρρυθμίσεων. Θα ποσοτικοποιηθούν οι επιπτώσεις στο ΑΕΠ από την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων και θα τεθεί σε διαπραγμάτευση με τους θεσμούς αποτελώντας το όχημα για το "Ευρωπαϊκό Εξάμηνο".
3. Τράπεζες, πρωτογενές πλεόνασμα και ΑΕΠ. Κοινοποίηση από την ΕΛΣΤΑΤ στο τέλος Μαρτίου των στοιχείων για τα δημοσιονομικά του 2017 (θα πιστοποιηθούν στις 23 Απριλίου από την Eurostat) με την προσωρινή πρόβλεψη να είναι για πρωτογενές πλεόνασμα περί το 3,5% του ΑΕΠ το 2017 πολύ πάνω από τον στόχο. Το ΑΕΠ του α' τριμήνου έχει προγραμματιστεί να ανακοινωθεί στις 4 Ιουνίου από την ΕΛΣΤΑΤ. Στις 5 Μαΐου αναμένεται να φανεί αν θα υπάρχουν ή όχι κεφαλαιακές ανάγκες και έτσι αν η Ελλάδα χρειάζεται επιπλέον χρηματοδότηση από τον ESM βάζοντας το πρώτο "λιθαράκι" για την επόμενη ημέρα...
4. Θέση ΔΝΤ. Το ΔΝΤ θα πρέπει να λάβει 2 αποφάσεις. Η πρώτη αφορά την υπεραξιολόγηση που θα ολοκληρωθεί το Μάιο-Ιούνιο και την εφαρμογή ή όχι του μειωμένου αφορολόγητου από το 2019 χωρίς μάλιστα τα αντίμετρα. Η δεύτερη αφορά στο αν θα ενσωματωθεί στο ελληνικό πρόγραμμα τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο, δηλαδή θα ενεργοποιήσει το δικό του πρόγραμμα λίγο πριν τη λήξη του.
5. Θέση Γερμανίας. Η καθυστέρηση δημιουργίας κυβέρνησης έχει ήδη προκαλέσει χρονοκαθυστέρηση, αναφέρουν πηγές της διαπραγμάτευσης. Και πλέον αναμένεται να φανεί πώς θα ξεδιπλωθούν οι θέσεις/προθέσεις παρεμβάσεων στο χρέος. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Γερμανία επιμένει στην απαίτηση για τη διασφάλιση της μεταρρυθμιστικής ατζέντας με την "εγγύηση” αφενός της δημοσιονομικής πειθαρχίας και αφετέρου των ιδιωτικοποιήσεων στις οποίες δίνει ιδιαίτερο βάρος.
6. Αποφάσεις για βιωσιμότητα χρέους. Θα καταρτιστούν 2 εκθέσεις βιωσιμότητας, μία από το ΔΝΤ και μία από την ευρωπαϊκή πλευρά. Και το ζήτημα είναι πως θα "κλειδώσουν" με μεγάλο άγνωστο "Χ" την πλευρά του ΔΝΤ που προς το παρόν όπως όλα δείχνουν εμμένει στις εκτιμήσεις του για χαμηλότερο ΑΕΠ (και έτσι υψηλότερες ανάγκες ή για παρεμβάσεις στο χρέος που δεν δέχεται η Γερμανία ή για πιο πολλά δημοσιονομικά μέτρα). Στις εκτιμήσεις θα ενταχθούν και τα μελλοντικά έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις, τα στοιχεία για την πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων, αλλά και το αποτέλεσμα του εθνικού αναπτυξιακού σχεδίου (πχ πόσο πρόσθετο ΑΕΠ θα φέρει η ολοκλήρωση του Κτηματολογίου ή άλλων μεταρρυθμίσεων).
7. Χρήση υπολοίπου δανείου και επιστροφή κερδών ομολόγων. Όταν οριστικοποιηθεί η εκτίμηση για το αν χρειάζονται παρεμβάσεις στο χρέος και πόσες είναι αυτές θα τεθούν επί τάπητος τα... λεφτά και οι επιλογές παρεμβάσεων που συζητούνται σε τεχνικό επίπεδο. Πρέπει να αποφασιστεί η χρήση των 27,4 δισ. ευρώ του δανείου του ESM (που προς το παρόν δεν έχουν ενταχθεί σε κάποιο πακέτο δόσεων) και η επιστροφή των κερδών ομολόγων 5 δισ. ευρώ (SNP-ANFAs).
Η πρώτη συζήτηση έχει οριστεί για το Eurogroup του Απριλίου αλλά οι αποφάσεις θα ληφθούν τον Ιούνιο. Το πλαίσιο που διαμορφώνεται για τις αποφάσεις για το χρέος δεν πρέπει να ξεφύγει από τις αποφάσεις του ΔΝΤ του Ιουνίου του 2017.
Η βιωσιμότητα του χρέους θα συν-καθοριστεί από την πορεία των πρωτογενών πλεονασμάτων αλλά και από τα έσοδα των ιδιωτικοποιήσεων και εκτιμάται ότι τα μεσοπρόθεσμα μέτρα μπορεί να αυξήσουν από τα 32,5 έτη έως 47,5 έτη τη μέση διάρκεια του χρέους.
Οι θεσμοί εξέφρασαν την πρόθεση χρήσης πόρων για την πρόωρη αποπληρωμή του δανείου του ΔΝΤ (που έχει υψηλά επιτόκια) ή για άλλες παρεμβάσεις. Κάποιες από αυτές (όπως και η επιστροφή των κερδών από SNP-ANFAs) σχεδιάζεται να γίνουν τμηματικά συνδεδεμένες με τις νέες "αιρεσιμότητες" της αυξημένης εποπτείας.
8. Γαλλικό κλειδί. Ο μηχανισμός σύνδεσης των παρεμβάσεων στο χρέος με το ΑΕΠ εκτιμάται ότι ακόμη είναι σε πρώιμο στάδιο. Αναζητείται αν η πρόβλεψη του "γαλλικού κλειδιού" θα είναι έτους, 5ετίας ή 10ετίας και πόση θα είναι η ελαστικότητα. Προς το παρόν περιλαμβάνει και το "αρνητικό" σκέλος των χαμηλότερων παρεμβάσεων αν υπάρξει ταχύτερη ανάπτυξη. Θα συνδεθεί τον Ιούνιο και με τις "αιρεσιμότητες" εφαρμογής των μνημονίου στην τελική πολιτική διαπραγμάτευση.
9. Μεταμνημονιακή Εποπτεία. Το βασικό σενάριο προς το παρόν είναι κάτι παραπάνω (άγνωστο ακόμη πόσο) από μία κλασική μετα-μνημονιακή εποπτεία, ακόμη και αν δεν υπάρξει ελάφρυνση χρέους, αφού, όπως αναφέρουν οι Βρυξέλλες, στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχουν κίνδυνοι εφαρμογής. Αλλά αν λάβει ελάφρυνση χρέους θα υπάρχει η ανάγκη για πολύ αυστηρότερη επιτήρηση (δηλαδή αιρεσιμότητες συνδεδεμένες με την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και διατήρηση δεσμεύσεων αλλά και με την πορεία του ΑΕΠ).
Το σενάριο για μία προληπτική πιστοληπτική γραμμή δεν θεωρείται το "βασικό" αφού υπολογίζουν σε μαξιλάρι διαθεσίμων 20 δισ. ευρώ και δεν θέλουν να χαλάσει το κλίμα με την αίσθηση ότι η Ελλάδα μπαίνει σε ένα νέο πρόγραμμα. Αλλά κανείς δεν το αποκλείει ειδικά αν οι αγορές "αγριέψουν".
10. Διεθνείς/γεωπολιτικές εξελίξεις. Ανησυχία υπάρχει στις Βρυξέλλες για τους εξωτερικούς κινδύνους που συνδέονται με το ότι δεν είναι βέβαιο πως θα είναι οι αγορές τους επόμενους μήνες, για να εξελιχθεί η απόπειρα εκδόσεων ομολόγων. Η γεωπολιτική αστάθεια έχει αρχίσει να δημιουργεί επίσης έντονες ανησυχίες. Και έτσι οι δύο αυτοί παράγοντες όπως θα έχουν διαμορφωθεί τον Μάιο-Ιούνιο θα συνδράμουν στο ποια θα είναι η επόμενη ημέρα για την Ελλάδα.
