Τα επιχειρηματικά νέα τον τελευταίο καιρό περιγράφουν δύο ειδών
ειδήσεις: Είτε χρεοκοπίες και ενδεχόμενα «λουκέτα» άλλοτε βιώσιμων
εταιρειών, είτε αγωνιώδεις προσπάθειες προκειμένου να βρεθούν λύσεις σε
μια αγορά που πνέει τα λοίσθια.
Η κατάσταση είναι τραγική στην πραγματική οικονομία, όσο κι αν πολλοί προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια. Οσοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα είναι σε θέση να καταλάβουν πως όλα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού.
Η καθυστέρηση στην αξιολόγηση, η παράταση της αβεβαιότητας, η αδυναμία να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης των επιχειρηματικών δανείων, πιέζουν ακόμη περισσότερο τις ήδη χειμαζόμενες από την κρίση εταιρείες. Η μείωση της κατανάλωσης αλλά και η στάση πληρωμών του δημοσίου προς το ιδιωτικό τομέα, έχουν τινάξει στον αέρα τα ταμεία των επιχειρήσεων. Αποτέλεσμα; Μεγάλες καθυστερήσεις στις πληρωμές εργαζόμενων και προμηθευτών, αδυναμία εξόφλησης οφειλών σε τράπεζες, εφορίες και ταμεία, παντελή έλλειψη διάθεσης και κινήτρων για νέες επενδύσεις.
Η εικόνα του επιχειρείν στην Ελλάδα είναι δραματική και μια από τις βασικές αιτίες είναι έλλειψη στρατηγικού σχεδίου για ταχύτατη διευθέτηση των «κόκκινων» επιχειρηματικών οφειλών. Παράλληλα, η αγορά έχει απογοητευτεί από το γεγονός ότι ο νόμος για τον εξωδικαστικό, πέραν των ελλείψεων και λαθών που έχει, θα καθυστερήσει να υλοποιηθεί.
Οπως πρόσφατα έγραψε η «Η», περί τις 200 χιλιάδες επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, κινδυνεύουν είτε να πτωχεύσουν, είτε να πουληθούν σε ξένα funds έναντι πινακίου φακής. Κάτι που σημαίνει ότι και οι τράπεζες θα εγγράψουν τεράστιες ζημίες, που μόνο με νέα ανακεφαλαιοποίηση θα καλυφθούν. Και που το «κούρεμα» καταθέσεων θα είναι αναπόφευκτο.
Ο χρόνος τελειώνει. Αν η κυβέρνηση δεν άρει τις αβεβαιότητες για την οικονομία και αν οι τράπεζες δεν δώσουν το «πράσινο» φως για γενναίες ρυθμίσεις χρεών σε επιχειρήσεις που το αξίζουν και μπορούν να σωθούν, τότε το καλοκαίρι που έρχεται θα είναι δραματικό. Και θα σηματοδοτήσει όχι την επιστροφή στην ανάπτυξη αλλά τη... στροφή στην οικονομική καταστροφή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η κατάσταση είναι τραγική στην πραγματική οικονομία, όσο κι αν πολλοί προσπαθούν να κρύψουν την αλήθεια. Οσοι γνωρίζουν τι συμβαίνει στον ιδιωτικό τομέα είναι σε θέση να καταλάβουν πως όλα κινούνται στην κόψη του ξυραφιού.
Η καθυστέρηση στην αξιολόγηση, η παράταση της αβεβαιότητας, η αδυναμία να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης των επιχειρηματικών δανείων, πιέζουν ακόμη περισσότερο τις ήδη χειμαζόμενες από την κρίση εταιρείες. Η μείωση της κατανάλωσης αλλά και η στάση πληρωμών του δημοσίου προς το ιδιωτικό τομέα, έχουν τινάξει στον αέρα τα ταμεία των επιχειρήσεων. Αποτέλεσμα; Μεγάλες καθυστερήσεις στις πληρωμές εργαζόμενων και προμηθευτών, αδυναμία εξόφλησης οφειλών σε τράπεζες, εφορίες και ταμεία, παντελή έλλειψη διάθεσης και κινήτρων για νέες επενδύσεις.
Η εικόνα του επιχειρείν στην Ελλάδα είναι δραματική και μια από τις βασικές αιτίες είναι έλλειψη στρατηγικού σχεδίου για ταχύτατη διευθέτηση των «κόκκινων» επιχειρηματικών οφειλών. Παράλληλα, η αγορά έχει απογοητευτεί από το γεγονός ότι ο νόμος για τον εξωδικαστικό, πέραν των ελλείψεων και λαθών που έχει, θα καθυστερήσει να υλοποιηθεί.
Οπως πρόσφατα έγραψε η «Η», περί τις 200 χιλιάδες επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, κινδυνεύουν είτε να πτωχεύσουν, είτε να πουληθούν σε ξένα funds έναντι πινακίου φακής. Κάτι που σημαίνει ότι και οι τράπεζες θα εγγράψουν τεράστιες ζημίες, που μόνο με νέα ανακεφαλαιοποίηση θα καλυφθούν. Και που το «κούρεμα» καταθέσεων θα είναι αναπόφευκτο.
Ο χρόνος τελειώνει. Αν η κυβέρνηση δεν άρει τις αβεβαιότητες για την οικονομία και αν οι τράπεζες δεν δώσουν το «πράσινο» φως για γενναίες ρυθμίσεις χρεών σε επιχειρήσεις που το αξίζουν και μπορούν να σωθούν, τότε το καλοκαίρι που έρχεται θα είναι δραματικό. Και θα σηματοδοτήσει όχι την επιστροφή στην ανάπτυξη αλλά τη... στροφή στην οικονομική καταστροφή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
